سرطان های روده بزرگ بعنوان شایعترین سرطان گوارشی در آمارهای کشور ایالات متحده و دومین سرطان شایع گوارشی پس از سرطان معده در آمارهای کشور ما می باشد. از نظر میزان مرگ و میر ناشی از سرطان ها در میان کشورهایی که آمار بیماران سرطانی خود را جمع آ وری میکنند و این آمار قابل عرضه علمی است نیز سرطان های روده بزرگ و رکتوم جز دو یا سه مورد صدر لیست سرطان ها است .اهمیت این نوع از بدخیمی ها در آنست که شناخت این نوع سرطان ها در مراحل اولیه و یا در مراحل پیش سرطانی می تواند منجر به درمان کامل و قطعی این سرطان ها شود . از طرف دیگر  شناخت این بیماری در مراحل پیشرفته تر نیز در مقایسه با سرطان هایی مثل کانسر معده یا پانکراس دست تیم درمانی برای کمک به بیماران بازتر است و امروزه به لطف پیشرفت های علمی می توانیم متوسط طول عمر بیماران را به میزان چشمگیری افزایش داده و همچنین کیفیت زندگی بیماران رابهبود بخشیم . لذاست که به همه توصیه می کنیم  در برنامه بیماریابی سرطا نهای روده بزرگ و رکتوم شرکت کرده تا بتوانیم در صورت ابتلا به بیمار مورد نظر کمک موثری نماییم

 

علاوه بر بیمارانی که با علایم خطری مثل کم خونی ؛ تغییرات اخیر الگوی دفع مدفوع ویا کاهش وزن های غیر قابل توجیه مراجعه می کنند جمعیت بدون علامت نیز بایستی طبق یک الگوی خاص که برای هرکشوری بر اساس سیاست های بهداشتی آن متفاوت است مورد بیماریابی قرارگیرند .

پس از تشخیص تومور کولون و یا رکتوم و تایید آن توسط همکاران پاتولوژیست و تعیین مشخصات میکروسکوپیک تومور بیماران تحت مراحل مرحله بندی تومور قرار می گیرند که شامل روش های تصویر برداری است که در بحث تشخیص در مورد آن توضیح داده ایم .سپس برای تعیین نقشه درمانی در کمیسیون تومور بورد مطرح شده و با حضور کلیه اساتید در رشته های تخصصی مرتبط یک تصمیم جمعی برای بیمار گرفته می شود تا بیشترین سود عاید بیمار شود . این تصمیم شامل نوع درمان وتوالی درمان است و بیمار پس از آن برای اقدامات لازم به پزشک مورد نظر ارجاع می گردد.