در مورد سرطان های روده بزرگ و رکتوم نشانه ها و علایمی وجود دارد که بایستی همه نسبت به این نشانه ها حساس باشند تا در صورت بروز برای اقدامات تشخیصی فورا به پزشک مراجعه کنند . کم خونی بخصوص در آقایان ؛ هر گونه دفع خون از مقعد ؛تغییر عادات دفعی اخیر ؛کاهش وزن غیر قابل توجیه شایعترین علایم در بیماران غیراورژانسی هستند. در شرایط اورژانس بیماران اغلب با علایم انسدادی دستگاه گوارش شامل تورم شکمی؛درد شکمی ؛ عدم دفع گاز و مدفوع و استفراغ های حجیم مراجعه میکنند . همچنین دفع خون با حجم زیاد که شرایط اورژانسی برای بیماران ایجاد میکند نیز می تواند از علایم اولیه سرطان های روده بزرگ و رکتوم باشد . با شیوع کمتر در صورتی که سرطان باعث سوراخ شدن روده شود بیمار ممکن است با علایم درد شکم و عفونت منتشر شکمی مراجعه کند .

در شرایط اورژانس وظیفه جراح در درجه اول رفع تهدیدهای جان بیمارش است لذا شاید پلان محدودتری برای بیمار خود تنظیم کند تا کمترین کار اصولی برای بیمار انجام شده و بیمار شرایط بحرانی را پشت سر بگذارد و شرایط برای عمل جراحی کامل تر و پیچیده تر برای مرحله بعد محیا گردد لذا گاهی ممکن است بیماران به عمل های تکمیلی بعدی نیاز داشته باشند.

اما در شرایط غیر اورژانسی با توجه به اینکه قبل از عمل اقدامات تشخیصی و برنامه ریزی درمانی برای بیماران تکمیل شده است هدف ریشه کن کردن کامل سرطان است که این هدف با خارج کردن بافت سرطانی بطور کامل قابل دسترسی است . گاهی بعلت پیشرفته شدن بیماری بعلت مراجعه دیرهنگام بیماران برداشتن تومور نیز مقدور نیست و در این مرحله هدف بعدی یعنی بهبود کیفیت زندگی بیماران مد نظر جراحان خواهد بود .

 

در موارد اندک ممکن است تومورهای دستگاه گوارش بخصوص تومورهای کولون و رکتوم با علایم خارج دستگاه گوترشی مراجعه کنند مانند نارسایی کلیوی ناشی از انسداد حالب ؛ تشنج ناشی از متاستاز مغزی و....